Aziz Nayır "Gül Niyetine" adlı şiiriyle Edebiyat Daima'da
Aziz Nayır | Gül Niyetine
Benim niye sokaklarım, dar geçitlerim
yüzümü döndüğüm köşe başları
gözlerinden düşen kış yalnızlığı
böyle bakma- üşürüz
“yılgınlar gelir, hayatı bırakmışlar
lümpenler, dilenciler, sokak çalgıcıları
bir borazan sesi- çocukluğun kurşun askeri
boşanır kapıları tutuklu evlerinin”
benim niye gecelerim, gün karalarım
alnımdaki çizgilerden bil beni
sesimdeki kederi çiz- en yeşiline
zakkum koy vazolarına gül niyetine
işte yine gül niyetine
koparma papatyayı, falı yalan
gülü bil dikeninden – çocuğu dizlerinden
“yoksullar gelir, tinerciler, kağıt toplayıcılar
yapı yerinde asansör düşer
bir tünel çöker madende
ölen biziz, ölen biziz”
sobanın dibinde uzatır ellerini
bir anne üç çocuk- baba yok
uzar bakışlarında yine gül niyetine
gergefte kan izi, yüksüğü delen iğne
kurşun dökülür düşlerimin terlemiş nefesine
işte yine , yine gül niyetine
zakkum büyüt yüreğinin zemheri iklimine
YORUM