Barış Tahtakesen | Döngü

Karardım
Kararan ellerimden sızan acıyla
Çağın yarıklarından döndüm
Kayboldum huzurun gazabına
Gençliğin prangalarını kırarak
Gördüm ruhu olan cesedi
Hüznün damarlarını kesen aşkı da

Biliyorum
Her tanımla biriken nefreti
Ha yaşayan bir kavgasın
Ha küflü testere
Ne fark eder
Elbise fiyatında kadınlara aşk demek
Şair demek acının tortularına
Gördüm tıknaz duyguların esnekliğini

Ben bulut yontularında kayıp
Kendi yaratıma mahkûmum
Çelebi’nin gönlünü kıran baltayım
Putları kıran baltayı put yapan
Dayatılan özle yiten özüm
Yani tenimin ağır yükünü parçalayan

Artık tenimde,
Ağdalı harflerle haykıran
Kelimelerim
Ziftten, balçıktan ve kemikten
Yani gönlümden
Sahte nefretle deşilen yeminlerle
Bakışlarımda dağılan çocukluğu
Yırtık kelimelerin
—Hüznün dudaklarında bir kırlangıç gibi