Muhammet Erdevir | Uzunca Şiir

Muhammet Erdevir | Uzunca Şiir

Güzel şiirler yazabilirim sana, uzun şiirler yazabilirim
Sana göre kısa belki ama uzun bence
Tanyerinin kumaşı niçin yırtılır anlatırım
Pencere açılınca neler olur seherde
Nasıl titrer korkmuş kuşlar ıslak tüylerin altında
Gök gürültüsü nedir, yağmur en çok nereye düşer
Çöl nedir, ova nedir, gözlerin neden böyle iridir
Söylerim gönlümden geçtiği gibi bir bir

Sabah telaşı başlarken şehirde, akasya dalından seslenirim
Tanımadığın bir ağaç, hiç bilmediğin
Dikenini görsen şaşırır şaşırırsın
Bilirim sana göre dikensizdir çiçekler ve ağaçlar
Tomurcuk şifa, dermandır fikrince yapraklar
Oysa kanatır gül dalına asılmış mendili
Zamanın kör, sağır, dilsiz dikenleri

İki özgür ülkedir gözlerin açıkken
Kapanınca iki yıldız ayın ardında
İki sarhoş gün batımı, tarifsiz
Kalbinin atışına uyanırsın o mesafeden
Telaşlanırsın her akşam bu atış da ne

Güzellik neyin olur, incelik neyin
Konuşurum seninle kimseler bilmez, duyulmaz bu dil
Bir sen çözersin yağmurun şifresini
Şiir okur, şiir duyar, şiir olursun
Kitaplarda tılsım diye gölgeni soldurursun
Efsundur saçının kıvrımları sen bile anlamazsın
Kementlerle, zincirlerle yarışır halka halka
Şiirleri ben yazarım; hele öyküleri ince ince, acelesiz
Buluşmalar kısa ama genişler vaktimiz
Hep geciken iki tren nasıl buluşursa aynı peronda
Öyle erken gelen öyle geç kalan
Öyle çoğuz işte öyle az

Vakit iner, uzar parmaklarının gölgesi sayfalarda
Kalemin gider gelir bir uçtan bir uca
Gecedir, ağzının kenarından gülüşler sızar düşüme
Yol alır imgelerin, yelkeni kâğıttan
Ateşe sürer, korla sınar, alevle terbiye edersin
Apak uçuşan küllerini sineye çektirirsin

Bir şiir yazarım sana, oku dersin okurum
Ele geçmez, dile gelmez, gözle görülmez
Yürek bahçene kurulur, seyreder sularda hayalini
Gizlenecek yer kalmaz o şiir dile gelince
Âyan olursun, hayran olurlar
Gece bitmez, şiir uzar
Ellerin bir çift özgür şarkı olur sonunda
Gecenin sonu, günün bitimi, finali bir şiirin
Gözlerin iki gümüş kurşun içinde gözlerimin