Rıdvan Yıldız | Gölgemdeki Ağrılar

Rıdvan Yıldız | Gölgemdeki Ağrılar

İzler koparılmış toprağımdan
Pembe bir serçe yağmurda sıcacık
İnsan ağaçlardan daha çabuk çürüyor
Hele anlaşılmıyorsa, başka çaresi yok
Sussam beni biraz seversiniz

Gülüşümü israf ediyor gölgemdeki ağrılar

Daracık aynalarda kırık yüzlerin toplamı gece
Ve bileğine ölüm yazılan her insan
Elleriyle verir yaşam kavgasını
Yazmakla bitmedi derdimiz
Ki içimiz sıcak, yüzümüzde kuraklık

Kurumuş cemi cümlemizin teninde
Yedilerin kanı
Evlerin nesi var
Hep geçmişe açılıyor pencereler
Terli bir kış akşamı yorgun sesim

Kibrit sayıklamakta kâğıt inceliğini
Kimseler düşünmüyor
Soyunan yaprakların yerdeki hüznünü
Oysa onlar toprakla ittifakta
Dallar heceliyor yalnızlığın ritmini