Suna Kızılırmak | Bir Çift Yumru

Suna Kızılırmak | Bir Çift Yumru

kalkıp masallar diyarından
bir çift yumru kondu
gözünün sundurmasına
bir çift yumru
taş getirmiş bana

sen bu taşı al ömrüm
gündüzleri kanat ferini
sık ha sık
akıt tarlalara terini
emektir insanı ehlileştirmenin ederi

geceleri ez dişlilerinin arasında ezberlerini
rüyalarınla kur yeniden şiirini
kalbe düşen değilse
neydi seni vareden

sakla umudun cebinde
kimseler yokken çıkar güneşe
kokla yâr diye
delirt özlemleri
kışkırt iniltileri
sonra as boynuna korusun seni
muska misali

kuşlar yavrularına azık taşır ayaklarında
müjdeler olsun
bir çift yumru taşla geldi sana
kalktılar o gözlerden
yuva kurdular kursağıma

sen bu taşı sar bağrım
hayale dal
acıt keşkelerini
bileyle öfkeni
çak birbirine hasreti
kıvılcım at
bir ateş yak kavuşamayanların tam ortasına
tutuşsun yaraların
bir ateş
ne kadar ömrün kaldıysa
sevdanla ısın
ya da yan
nasılsa hepsi bir bu masalın sonunda
bitecek
dayan