Suzan Yörük | Denizin Kızı Eftelya

Suzan Yörük | Denizin Kızı Eftelya

Kırılgan ellerinde çiy taneleri,
Dudaklarında deniz tuzunun yakıcılığı
Kadifemsi sesinde efsunlu bir şarkı
Zümrüt gözlerinde çocuksu heyecan
Serin kış gecelerinde gülümsüyorsun
Çok ama çok uzaklardan
Derin suskunluk gizli yüzündeki her zerrede
Saçının tellerinden gam dökülür avuçlarına
Ve inci taneleri karışır hüzün yağmuruna

Ah Eftelya denizin kızı…

Sessiz sedasız gemiler geçiyor içinden
Sırlanan dalgalar vurur aşkın kıyılarına
Müzmin yalnızlıklarda yitirip benliğini
Kaderin yularından tutunup,
Koşarsın kısraklar gibi
Yüreğinde ayrılığın veda sesleri
Yüzersin duygularının karanlık sularında
Her çırpınışın dokunmak için saf aydınlığa
Bir yanın deli rüzgâr, bir yanın alabora

Ah Eftelya denizin kızı…

Ay ışığında sedef parlaklığında bedenin
Kayaları saran mavi yosunların kucağında 
Denizin göğsünden âb-ı kevser içersin
Hayat akar damarlarından parmak uçlarına
Dokunuşun kelebek kanadının uçucu hâli
Ateşten gömlek giyer âşıklar senin uğruna
Adın yazılı uçsuz bucaksız gönül ummanında
Tepeden tırnağa aşksın sen

Denizin kızı Eftelya