Yasemin Ziaie | Kanatsız Kuş

Yasemin Ziaie | Kanatsız Kuş

Kendimi bildim bileli bu sınırlara mecbur bıraktım:
Saatin bana erken ya da geç olduğunu söylemesine
Elde ettiklerimin mutluluğumu ölçmesine
Kalıpların beni kendisinde hapsetmesine
Senin dünyana ait olduğumu göstermek için
Kendimi bu sınırlara mecbur bıraktım
Yürüyeyim diye kanatlarımı kopardım
Kendimi sevmediğim
O yüzden hep sevmediğim şeylere mahkum bıraktım
Oysa ben deniz gibi dalgalı
Rüzgâr gibi özgür ruhluydum
kafeslere sığmayan
Toprağa dokunduğu an yeşeren bir çiçek gibi
Ve sen hep bunu biliyordun
Ben hiçbir zaman senin dünyana ait olamayacaktım
Bugün kafesimi kırsan
Ne fark eder ki
Ben yürümeyi öğrenemeyen
Serbest kanatsız bir kuşa dönüştüm