Mehmet Altın | Aynı Değil

Mehmet Altın | Aynı Değil

İncinen bir sokak durur gecenin bu saatinde
Sokak lambaları saçlarımda parlamak ister
Bahçenin karanlığında her zaman güzel nar çiçekleri
Hüznümün zayıf ışığında o sevgi dolu anlar kurur
Gel al beni yoruldum kemik sesiyle yürümekten
Her sabah ezana uyanmadan gözleri açık olmaktan
Al beni çamurlu eve sonsuza dek biriktirebilirim toprağı tırnağımda
Bir kedinin kanlı ağzında diz çökebilirim yeniden
Yıldızlara öylece anlamsız bakabilirim
Anlaşılmadan soyunabilirim ayın soğuk beyazlığında
Bir dam başında ellerimi açarak
Parmak uçlarımda bir hüzün armonisiyle
Nereye gittiğini bilmediğim bir uçağı yolcuyabilirim
Sana yoğruldum bu gece
Ne sokak lambası nede tanıdığım o parke taşlar
Saçlarım bulutlu bir gece kadar
Gökyüzü, uçak sesleri aynı değil
Parmaklarım bir başka armonide uyuşurken böyle
Benim gökyüzüm ayağımın değdiği yerdir
Gök yerlere, gök ayaklara
Şimdi susan kedi ağzı kanlı değil
Ben bir meşeye susadım meşe kurudu
Meşe susadı su veren el nerede
Bakmayı bilen anneler aynı değil
Yağmurun uzak olduğu bir yaz gecesi
Susuzluğumuz, bitmeyen
Tek bir hatıra olsun defalarca yaşayabildiğim
Özlemler, özlemlerim aynı değil