Sacettin İnce | Veda

Sacettin İnce | Veda
 

hicaz makamı artık
yüreğin hüznü
elemli inleyişiyle
yas tutuyorum
nasılda sevgi yoksunuymuşum
sevdiklerimin
gözyaşlarımla ruhumu tahnitliyorum

oysa
ne sarp yollardan geçirdim
el yordamıyla ömrümü
umutlarını, sıkılı yumruklarında tutan
o kefensiz bedenler arasından

aşılmaz dağ olurdu
ufacık tümsek
geçilmez olurdu
susuz dereler
ellerimle yırtardım geceyi
şafağı taşımak için
sevdiklerime

Tanrım
ne değişti acaba bende
adım anılmıyor artık
cümlelerinde

vurgun yemiş yüreğin
bu yorgun ömrünü
daha ne kadar taşımam gerek
rüzgarın sesine karışsın sesim
son bir defa değsin kulaklarına
sevdiklerimin

sonra
şöyle bir çınar dibinde
sessiz ve sakin
içimde veda etsin bana
tüm sevdiklerim