Ayşe Şafak Kanca | Hayalet Orkide

Ayşe Şafak Kanca | Hayalet Orkide

Ağlaya ağlaya içime siliyorum seni,
Doğunun çat ayazı avucumda kızıl kesik;
Ucu terk, ucu uzak, ucu kan,
Hayat çizgimde çıkmış bir hayalet orkide.

Gece yıldızları boynuma bir ip gibi diziyorum,
Gamzelerindir diyerek dağlıyorum karanlıkları,
Ne olur ne olmaz, belli ki eli kulağında,
Gümbürtüleri; baykuşların, çöl farelerinin, kanlı çakalların…

Ay çarpıyor beni sonra geceye
Sen, sürekli oyalıyorsun elindeki kırmızı yemeniyi,
Aşkla düşüyorum saniyelerle, son sözlerime,
Allah haklı çıkıyor,
Geceyarısısaatsıfırüç
Uzak uzak yıldızlar üşüyor bana.

Şimdisenallahaemanet!
Kelimelerimi alıp çıkıyorum oyundan.