Yusuf Araf | görünen köy ve kılavuzu karga olanın burnu

Yusuf Araf | görünen köy ve kılavuzu karga olanın burnu

okudum
şairlerin yeşillikler arasında dolaştığını
ormanlardan, bahçelerden döndüğünü
kiminin dağa söylediği sözü
kiminin kuşa, böceğe
ağaca ve bir hasada sesi değiyordu

çıktım
ben de yürüdüm yeşilliklerin arasında
rokaları geçtim
maydanozu, ıspanağı, yeşil soğanı
dereotunu, marulu geçtim
kızıl bir gök aradım domatesleri geçtim
kara günlerde patlıcanı yürüdüm

gözümü diktim tepelere
konuşacak dağ bulamadım
olsun canım, gökdelene konuştum
binalara, alışveriş merkezine

bağışlamak âdettendir
kornalara sesimi
mendil satanlara, çiçekçilere ıslığımı
su satana ellerimi bağışladım

ne var ki
burnumda tütmeyen yağmurun kokusu yok
olsun, seli gördüm
nedir bir çiçeğin dokusunda başım dönmedi
sallandım deprem gördüm
ama en güzeli de şeydi
şey ya…
genzimi yaksa güzel olurdu toprak ana
sardunya olmadı
yangınlar gördüm ağaçlar arasından

yine de yol yapıldı evet, evet. çok yol. yan yol. tünel.
en azından havasız ölsek
tabutumuzu taşıyanın ayağına taş değmeyecek mis!