Oğuz Ertürk "Haram Aylarda Dökülen Kan Gibi Gençlik" Edebiyat Daima'da. Edebiyat Daima; şiirden denemeye, öyküden incelemeye uzanan özgün içerikleriyle yolculuğunu sürdürüyor.
Oğuz Ertürk | Haram Aylarda Dökülen Kan Gibi Gençlik
I.
Askılıkta duran gölgenin hakkı nedir
Alınlarında bir izle doğar
Yokuşa kurulu evlerde çocuklar
Ey genetik denilen sakarlık
Sakallarımızı ağartan alışkanlık
Çıkmaz sokaklara uğramayan talih
Kardeştir adımızı es geçen tarihle
Hüznünü paltosunun yanına asan
Bir asa bulsa ilk kendini yaracak adam
Şimdi yaş alıyor öfkenin yükseldiği günlerden
İnsan yoruldukça yaşlanır
Ya her sabah alnında iz taşıyan çocuklar
II.
Masalarda yeri vardır gölgenin
“Gönül”e bir çizik atıp geçen ıslıkların
Taşınmaz ve taşmaz yaramız
Bizi karşılayan sıcağa ve ekmeğe
Al devrik bir cümleden kan aksın
Dönerken yokuşlara
Gelen ses “kahrın da hoş lütfun da hoş”
Üzülmesin bizi karşılayan yorgunluk
Eve yüzünü yıkayarak gir
YORUM