Hakan Uslu | The Will

Hakan Uslu | The Will

I.

yokluğun defterine metot metot dokunmuş zamanla.
bulaca, bin bir biçim bizimkisi
ağu tütmekteki bir deliorman’ın tüttüğü
kalemi kırılmayıncaya sarhoş düşmüş sanki
sanki kentin az dışında
dürbünüyle oluyor kaçak oluyor gece oluyor
belki bozgun yiyecek kuşkusu, ah keşke!
hangi yükseltilmiş kent onunki
kim bilir bu kaçıncı yavanlık didiştiği
kendine sorsanız o ne bir şiiri tutuyor ciğerlerinde
ne masum aynaya kalsa
yine ne açılmış açılacak bir çığır var göz kapaklarında.
böyle bir yaşamaklıktır
yine de o
çiçekli turunç bir dilde
kristalize dertlerimizi sırtlanan uçsuz dalımız
doyasıya belirlenmiştir
evveli mutlak evveli belirsiz -çıtkırıldım da o üstelik-
hamalıdır; ihtarsız rüzgarlarda terennüm eden yapraklarımızın, kılcallarımızın, ilk bakışmalarımızın.
tek tek bambaşka anlamlara gelen otlarıyla,
tüm boşluklarıyla,
lekeli insandan savulup savulacağı olan,
büsbütün lekeden bir bahçede ikamet buyurur
düpedüz bahçenin soruşturulan insicamıdır

II.

…deliorman’da bir bahçe…
sanmayın ki bahçenin göğsünde
sadece mahcup yaşayanlar yatışır
örtük yabanlıklarıyla yatışanlarımız
özgürleşmiş yalnızlıklar hiç boşuna değil
-ne cesaretini ne umudunu anlayamadığınız kendinize
büsbütün nasıl saygı çalarsınız-
diye doğar üstünde bahçenin
tekrar tekrar güneş.
vakit her daim:
çetin gök işi, baldudak rengi, deli dizgin, oluk oluk akmaktaki pek boyutlu düşlerimizi de alıp,
üstümüzden göçen
sorular çırpıp göçen yazgısız ve soytarı turnalardan
gelecek haberlere alışık mı aşık mıyızdır diye
ulumak vakti
tekrar tekrar güneş tekrar tekrar güneş
tekrar tekrar güneş

III.

açık ki bu deliorman’ın barındırdığı:
aşikar inanıp lüzum gördüğümüz yakınsak kavgalardır,
hepsi bu.
asayişe yalnız bir kardeş selamında,
ab-ı hayat şırıltısı nağmelere yalnız bir çift ahu gözde
erebilecek olan bulutların kavgası
korkmak yersiz
çünkü damlalar düşer deliorman’daki bahçeye peyderpey
kimi çiçek çoktan unutulmuş imgelerden doğar
da şahitlik, kurtulmanın anlamını tanımlayıverir

sanki…

(Yayıncının notu: Bazı sözcüklerde şairin vurgusu ve imlası korunmuştur.)