Sıddıka Zeynep Bozkuş "Giderek Ağır" adlı şiiriyle Edebiyat Daima'da
Sıddıka Zeynep Bozkuş | Giderek Ağır
Yaşamak dar geldiğinde bir ağaca çekilir boynun
Yazmak havaya saçılan kıvılcım ve çekirge ölüleri kaşığında yüzerken
Nasıl yutulur aynı tastan?
Oyun biter, ırmak susar ve kusmak işten bile değildir
Bir maske yüzün, çekmekle yırtılmayan
Nereye gitsen orası şehrindir
Orası senin, yeni baştan…
Bu köpekler aynı ulur, bu dolunay hepimiz için
Çirkindir koparmak bir gülü en taze kanatlarından
Dilinde didaktik bir öfke, dalında hilm ve ziyan vakitler
Kolların kavuşmaz kulunçlarında beyaz bir kelebek giderek ağır, giderek ağır zamirler bırakır yoluna insan.
YORUM